In 1970 werd in Haarle een vrijwillige ruilverkaveling gehouden waar 169 boeren aan meededen. Toen in 1970 als onderdeel van die grote ruilverkaveling een diepe waterleiding werd aangelegd van het Vanderlaner bos aan de Oude Deventerweg langs onze akker naar de Bathemerweg sprak mijn opa Willem Rensen de volgende wijze woorden: "Die leu zö
Hij had volkomen gelijk, daar stond vrijwel nooit water. Op 26 november 2020 plaatste Jos Schouten van Natuurmonumenten in Fd. een artikel met foto van de sloot. In dat artikel bepleitte hij, in verband met de droogte ervoor, meer water vast te houden ten behoeve van de akkers en het bos erachter. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we er samen met het Waterschap en Natuurmonumenten in slaagden deze watergang van de legger te krijgen, de grond te verwerven en de sloot te dempen.
Deze meestal droge waterleiding werd gedicht in 2022 met grond van Natuurmonumenten.
Jos Schouten van Natuurmonumenten schreef op 26-11-2020 een artikel in het Fd. over de droogte met een foto ongeveer zoals hieronder. Hij bepleitte het behoud van het gevallen regenwater in plaats van dat snel af te voeren. Ook maakte hij zich zorgen over de overlevingskansen van de kamsalamar door die droogte. Daarom kwam Natuurmonumenten met een plan voor het aanleggen van een aantal poelen voor de kamsalamander in het bos achter de foto. Na overleg konden wij de vrijkomende grond gebruiken voor het dichten van de sloot. Een win-win situatie dus. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Wij kregen te maken met stikstof-, natuurvergunningen, schone grond verklaring en kapverbod, maar uiteindelijk kwam alles rond. De heide en andere kwetsbare vegetatie op het talud van de te dempen sloot werden in het bos teruggeplaatst. De in de sloot gekapte bomen werden in dezelfde omgeving herplaatst nabij het ouderlijk huis.
Afbeelding van een kamsalamander in de Haarlese Poelen